تاثیر شدت فعالیت بدنی بر برخی آدیپوسایتوکاین ها و شاخص های بیوشیمیایی استخوان در زنان جوان چاق و دارای اضافه وزن

مقدمه: فعالیت منظم بدنی منجر به تغییرات متابولیکی در بافت چربی و استخوان می شود، بنابراین در پژوهش حاضر اثر تمرین هوازی تناوبی و تداومی بر آدیپونکتین، لپتین، استئوکلسین و آنزیم اسید فسفاتاز مقاوم به تارتارات b5 در دختران چاق و دارای اضافه وزن مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: به این منظور از میان 90 نفر از دانشجویان دختر چاق و دارای اضافه وزن با سلامت جسمانی کامل تعداد 22 نفر به طور تصادفی و داوطلبانه مورد پژوهش قرار گرفتند. برنامه ی تمرین به مدت 8 هفته برای 3 جلسه در هفته بر نوارگردان اجرا شد. 33 دقیقه تمرین تناوبی و 41 دقیقه تمرین تداومی به ترتیب با شدت 95- 85% و 70- 50% اوج ضربان قلب اجرا شد. نمونه ی خونی با استفاده از الایزا و ویژگی های تن سنجی و ترکیب بدن در ابتدا و پس از پایان 8 هفته برنامه ی تمرین به دست آمد. یافته ها: با بهره گیری از آنالیز واریانس چند متغیره با آزمون تعقیبی بونفرونی و تی زوجی، مشخص گردید که تمرین تناوبی میزان آدیپونکتین را افزایش (027/0p=) و استئوکلسین را به طور معنی داری کاهش می دهد (047/0p=). در گروه تمرین تداومی تغییرات درصد چربی با کاهش معنی دار همراه بود (014/0p=). تفاوت معنی داری نیز در مقایسه ی گروه ها در دیگر فاکتورها مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان می دهد تمرین با شدت بالای تناوبی بدون هر گونه کاهش معنی داری در وزن سبب افزایش آدیپونکتین و کاهش استئوکلسین می گردد. به نظر می رسد این نوع تمرین به دلیل ارتباطات متقابل آدیپونکتین و استئوکلسین، با افزایش در تشکیل استخوان همراه است.